Oslo zapamiętam jako miasto fiordów, tętniące życiem, w którym ciągle słychać gwar rozmów i muzykę wydobywająca się z licznych barów i restauracji. Lillehammer, jako miasto gór i jezior, pięknie położone nad jeziorem Mjøsa, bijące spokojem i ciszą. A oto kilka migawek z mojego ostatniego wyjazdu studyjnego w temacie dialogu.
Odważna architektura
Opery
Budynek Opery znajduje się w centrum, na głowie fiordu Oslo. Pokryty jest marmurem z włoskiej Carrary i białym granitem i wydaje się wyrastać z wody. Dachy Opery wyglądają jak tarasy spacerowe nabrzeża, przypominają nachylone bulwary, i faktycznie można po nich spacerować. Cieszą również oko siedzących po przeciwnej stronie fiordu, gdy letnie wieczorne słońce odbija się od szklanych ścian.
Dwie uliczki
W centrum można również natknąć się na urokliwe i malownicze dwie krótkie uliczki Damstredeti Telthusbakken z drewnianymi domami z końca XVIII i XIX wieku. Co ciekawe, każdy z nich jest zamieszkany!
Mathallen Oslo
Idąc dalej na północ w kierunku rzeki można natrafić na halę 31 restauracjami i barami z kuchnią z całego świata. Każdy tu znajdzie coś dla siebie!
Dom Tańca
W budynku obok mieści się norweska narodowa scena tańca
współczesnego Dansens Hus. Czuje się tu kreatywność i swobodę.
Hipsterkie Blå
("Niebieski")
Wracając na południe wzdłuż rzeki dojdzie się w ciekawe hispterskie
miejsce, gdzie ściany budynków pokryte są kolorowym grafitti, w jednym z nich
znajduje się klub jazzowy Blå. Kiedyś znajdowała się tu Fabryka
tekstyliów Indigo, magazyn złota i diamentów, warsztat mechaniczny i fabryka
lamp żarowych. Ciekawą rzecz znalazłam w internecie na jego temat – dlaczego klub
nazywa się Niebieski? Jedna legenda głosi, że farbiarnia z fabryki tekstyliów
Indigo, która znajdowała się tutaj i po drugiej stronie rzeki, wydzielała
chemikalia i barwniki, przez co nawet szczury w rzece były niebieskie. A druga,
że nazwa zainspirowana była sztuką Yves Kleina, który tworzył używając
charakterystycznego koloru niebieskiego, opatentowanego w 1957 roku. Yves Klein
uważał, że ten kolor ma jakość bliską czystej przestrzeni i wiązał go z
wartościami niematerialnymi wykraczającymi poza to, co można zobaczyć i
dotknąć.
Spacerowo w Lillehammer
Spacerując po niewielkim Lillehammer nie sposób nie znaleźć się na ulicy Storgata. Można tu zrobić zakupy lub coś zjeść lub się napić w typowym norweskim klimacie starych drewnianych kolorowych domów. W drodze nad jezioro przechodzi się obok przykościelnego cmentarza, okalanego kamiennym murkiem, który emanuje ogromnym spokojem i pobudza do zadumy.
0 comments